Vertrouw op mij, Sophie McKenzie
Stel je hebt een beste vriendin. Je kunt altijd bij haar terecht. Maar dan ineens wordt ze dood gevonden. Zelfmoord, is de diagnose. Vervolgens blijkt de familie van je beste vriendin een heel ander beeld van haar te hebben. Ze zien haar als een egoïstische, gemene neuroot. Klinkt als een interessante plot, toch? Het is de plot van Vertrouw op mij.
Stom
Maar ik vond Vertrouw op mij van Sophie McKenzie een stom boek! Het is geschreven in een afstandelijke stijl, waardoor je als lezer het gevoel hebt dat het allemaal al heel lang geleden is gebeurd. Terwijl het verhaal in het nu speelt.
Daarnaast beschrijft Sophie McKenzie uitgebreid hoe het dagelijks leven zijn gang weer vindt na de dood van Livy's beste vriendin Julia. En vervolgens gaan ze naar de crematie! Ik bedoel maar, hoeveel tijd zit er meestal tussen een sterfgeval en een crematie? Niet meer dan een week toch? Dat soort slordigheden vind ik vervelend.
Het verhaal van Vertrouw op mij
Livy is redelijk gelukkig getrouwd en heeft samen met haar man Will twee kinderen. Haar twaalfjarige dochter is spuugvervelend door de puberteit. Maar haar zoon is nog 'lief'. Livy is thuisblijfmoeder en haar man verdient de kost. Dat hebben ze zo afgesproken.
Zes jaar geleden heeft Will een verhouding gehad, en het heeft veel tijd gekost om het vertrouwen te herstellen. Maar dat is redelijk gelukt, en hun huwelijk heeft het overleefd.
Dan vindt Livy haar beste vriendin Julia dood. Ze kan niet geloven dat ze zelfmoord heeft gepleegd en gaat op onderzoek uit.
Tweede verhaallijn
Naast de hoofdverhaallijn van Livy krijg je als lezer telkens een hoofdstuk voorgeschoteld vanuit het perspectief van de moordenaar. Hij blijkt iemand te zijn die Livy kent en zelfs iemand die haar nabij is. Dat vond ik dan wel weer leuk, want dan vraag je je natuurlijk af:
'Wie zou het zijn?'
Door Livy's speurtocht naar wat er echt met Julia is gebeurd gaat de moordenaar uiteindelijk achter háár aan.
Over Vertrouw op mij
Vertrouw op mij is een (zwakke) psychologische roman over een huwelijk en daarnaast een soort detective. De titel Vertrouw op mij verwijst denk ik naar het vertrouwen dat Livy weer in haar man moet krijgen. Livy's huwelijk loopt als een (dunne) rode draad door het boek. Des te irritanter als ze aan het eind antwoorden kan krijgen, maar ze niet hoeft. Ik, als lezer, wilde ze namelijk wel hebben! Nou heb ik me door dat hele boek heen geslagen, en weliswaar is er een boel opgehelderd, maar niet alles.
Mijn conclusie over Vertrouw op mij
Hoewel het gegeven hartstikke leuk was, vond ik Vertrouw op mij zeer matig. Ik vond dat Sophie McKenzie het verhaal matig tot slecht vertelde, en bovendien aan het eind de lezer met losse eindjes achterlaat.
Ik geef dit boek een 5.
Losse eindjes vind ik ook dodelijk.
Als ik de voorkant zie wordt ik al nieuwsgierig. Jammer dat het boek tegenviel. Losse eindjes hou ik ook niet van.
Het is zo vervelend om geen antwoorden te krijgen terwijl je zoveel moeite gedaan heb om het boek toch uit te lezen...
Bedankt voor de recensie. Ik ga geen tijd verspillen aan dit verhaal.
Vervelend als je aan het einde van het boek geen antwoorden krijgt. Dit is dus geen boek voor mij om te lezen 🙂
In Engeland kon het - in ieder geval een aantal jaren gelden - een paar weken duren voor de crematie / begrafenis plaats kon vinden. Dat zou het tijdsverloop kunnen verklaren?
@ mrs. H.te B: aha! Bedankt voor deze informatie. Dat kan inderdaad het tijdsverloop verklaren. Dat is dan één minpuntje minder : )