Onze eindeloze dagen vond ik eerlijk gezegd een verhaal dat zich eindeloos langzaam ontvouwde.
Ik begon goed gemotiveerd te lezen, maar na een paar hoofdstukken begon ik meer te scannen om op tweederde toch maar weer gewoon verder te lezen.
Het geeft aan hoe ik het boek Eindeloze dagen van Claire Fuller ervaarde:
Van interessant en intrigerend tot saai tot weer interessant.
Waarbij ik het eind tot mijn eigen verrassing ronduit verontrustend vond.
Onze eindeloze dagen: waar gaat het over?
Onze eindeloze dagen wordt verteld vanuit het perspectief van Peggy. Als ze acht jaar oud is, neemt haar vader haar mee naar een hut ergens in een groot bos en zegt tegen haar dat de hele wereld is vergaan en dat zij als enige over zijn.
Wat volgt is een verhaal over hoe Peggy en haar vader overleven in de wildernis.
Dit verhaal wordt afgewisseld met het 'nu' in 1985, het jaar waarin Peggy terugkeert naar haar moeder. Zo weet je als lezer dat ze dus niet bij haar vader is gebleven.
Het verhaal ontvouwt zich langzaam vond ik. En eerlijk gezegd vond ik de eindeloze beschrijvingen van de omgeving in het bos best saai.
Onze eindeloze dagen: het einde maakt veel goed
Maar het eind van Onze eindeloze dagen maakt veel goed. Daar zit namelijk een twist in die ik beslist niet zag aankomen en die nog steeds aan mij knaagt. Het zit me niet lekker!
Ook krijg je dan als lezer eindelijk antwoord op de vraag hoe Peggy weer in de bewoonde wereld is terug gekomen en wat er met haar vader is gebeurd.
De cover bewijst dit boek geen dienst
De Nederlandse cover van Onze eindeloze dagen bewijst het boek geen dienst. Het lijkt net een zomerboek, of een boek voor op het strand. Maar daarvoor vind ik persoonlijk Onze eindeloze dagen een veel te donker verhaal.
Laat je dus niet misleiden door de cover.
Ik las dit boek in het Engels, en die cover is veel beter. Kijk maar:
Deze cover doet het verhaal wel recht!
Mijn conclusie over Onze eindeloze dagen
Eindeloze dagen is een goed geschreven boek met kwaliteit. Maar zelf vond ik het eerlijk gezegd vrij saai ondanks de intrigerende verhaallijn.
Het einde schudde me flink wakker, en maakt dat ik het boek met terugwerkende kracht toch goed vind.
SJ Watsons eerste boek Voor ik ga slapen was een psychologische thriller met een twist erin waar je u tegen zegt! Ik was volledig verrast. En daar houd ik van. Dus toen SJ Watsons tweede boek Tweede Leven uitkwam reserveerde ik het onmiddellijk bij de bieb. Maar vervolgens lag de Engelse versie, Second Life, gewoon...
Call me mummy is een psychologische thriller over een vrouw met een intense kinderwens. Kim is hoogzwanger, en doet boodschappen met haar kinderen. Ze is moe, overbelast en heel even afgeleid, en op dat moment neemt een andere vrouw haar dochter Tonya mee. De andere vrouw zag een bitse moeder die haar dochtertje negeerde. Wat...
Op 20 april schoten Eric Harris en Dylan Klebold 12 leerlingen en een leraar dood. En ze verwondden 24 andere leerlingen. Vervolgens pleegden ze zelfmoord. Het was een verschrikkelijke gebeurtenis, die de wereld schokte. Bij zulke dingen moet ik altijd aan de moeder denken. Zo gaan mijn gedachten als het over Joran van der Sloot...
In I see you van Clare Mackintosh worden nietsvermoedende vrouwen die van, en naar hun huis reizen gevolgd. Stel je een datingsite voor waar iemand anders je heeft opgezet! Maar op deze site staan geen profielen van vrouwen die zichzelf hebben aangemeld. Ze zijn aangemeld door een anonieme persoon die hun profielen voor veel geld...
Pineapple Street van Jenny Jackson was een boek dat ik vrij makkelijk las omdat ik oprecht benieuwd was naar de ontwikkeling van de personages. Maar toen ik het uit had, was ik teleurgesteld. Had ik daarvoor dat hele boek gelezen? Ik had er meer van verwacht. Pineapple Street van Jenny Jackson Pineapple Street vertelt een...
Niets is wat het lijkt in het boek De echtgenotes van Tarryn Fischer. En het is lang geleden, maar ik was compleet gevloerd door het einde. Dat had ik echt totaal niet zien aankomen, en dat gebeurt me niet meer zo vaak. Ik houd van boeken die me weten te verrassen! De echtgenotes De echtgenotes...
Ik denk dat ik op dezelfde boeken 'val' als jij; je schrijft vaak over een boek dat ik ook heb geleend bij de bieb. Ik vond dit ook wel een beetje een raar boek; toen ik bij het einde was heb ik nog een stuk teruggelezen omdat ik dacht dat ik iets gemist had. Wel een prima boek, maar je mist niks als je het niet leest, wat mij betreft.
Ik denk dat ik op dezelfde boeken 'val' als jij; je schrijft vaak over een boek dat ik ook heb geleend bij de bieb.
Ik vond dit ook wel een beetje een raar boek; toen ik bij het einde was heb ik nog een stuk teruggelezen omdat ik dacht dat ik iets gemist had.
Wel een prima boek, maar je mist niks als je het niet leest, wat mij betreft.
Ja, dat gevoel: 'Heb ik iets gemist' had ik ook Margreet!