Onze eindeloze dagen vond ik eerlijk gezegd een verhaal dat zich eindeloos langzaam ontvouwde.
Ik begon goed gemotiveerd te lezen, maar na een paar hoofdstukken begon ik meer te scannen om op tweederde toch maar weer gewoon verder te lezen.
Het geeft aan hoe ik het boek Eindeloze dagen van Claire Fuller ervaarde:
Van interessant en intrigerend tot saai tot weer interessant.
Waarbij ik het eind tot mijn eigen verrassing ronduit verontrustend vond.
Onze eindeloze dagen: waar gaat het over?
Onze eindeloze dagen wordt verteld vanuit het perspectief van Peggy. Als ze acht jaar oud is, neemt haar vader haar mee naar een hut ergens in een groot bos en zegt tegen haar dat de hele wereld is vergaan en dat zij als enige over zijn.
Wat volgt is een verhaal over hoe Peggy en haar vader overleven in de wildernis.
Dit verhaal wordt afgewisseld met het ‘nu’ in 1985, het jaar waarin Peggy terugkeert naar haar moeder. Zo weet je als lezer dat ze dus niet bij haar vader is gebleven.
Het verhaal ontvouwt zich langzaam vond ik. En eerlijk gezegd vond ik de eindeloze beschrijvingen van de omgeving in het bos best saai.
Onze eindeloze dagen: het einde maakt veel goed
Maar het eind van Onze eindeloze dagen maakt veel goed. Daar zit namelijk een twist in die ik beslist niet zag aankomen en die nog steeds aan mij knaagt. Het zit me niet lekker!
Ook krijg je dan als lezer eindelijk antwoord op de vraag hoe Peggy weer in de bewoonde wereld is terug gekomen en wat er met haar vader is gebeurd.
De cover bewijst dit boek geen dienst
De Nederlandse cover van Onze eindeloze dagen bewijst het boek geen dienst. Het lijkt net een zomerboek, of een boek voor op het strand. Maar daarvoor vind ik persoonlijk Onze eindeloze dagen een veel te donker verhaal.
Laat je dus niet misleiden door de cover.
Ik las dit boek in het Engels, en die cover is veel beter. Kijk maar:
Deze cover doet het verhaal wel recht!
Mijn conclusie over Onze eindeloze dagen
Eindeloze dagen is een goed geschreven boek met kwaliteit. Maar zelf vond ik het eerlijk gezegd vrij saai ondanks de intrigerende verhaallijn.
Het einde schudde me flink wakker, en maakt dat ik het boek met terugwerkende kracht toch goed vind.
In diverse tijdschriften las ik de aankondiging: Sonja Bakker heeft een spannende psychologische roman geschreven: Ibiza de hemel en de hel. Daarna bleef het erg stil. Die stilte maakte me extra nieuwsgierig naar Sonja’s boek Ibiza de hemel en de hel. Vooral omdat ze bekend is geworden met dieetboeken. Wel even wat anders dan een…
Het boek Het veilige huis van Anna Downes verwarde mij. In eerste instantie had ik de indruk dat ik in één van mijn trashy romance novels terecht was gekomen. Die hypothese moest ik echter overboord gooien toen het verhaal een andere kant opging. Uiteindelijk bleek het om een psychologische thriller te gaan, van het genre…
In Don’t you cry verdwijnt Quins flatgenootje Esther spoorloos uit haar kamer. Eerst heeft Quin niet eens door dat ze ‘kwijt’ is. Maar op een gegeven moment dringt het tot haar door dat Esther niet terugkomt, en ontvouwt het verhaal zich langzaam maar zeker. Quin ontdekt allerlei dingen over Esther die ze niet wist, terwijl…
Eindelijk weer eens een Nederlandse psychologische thriller. Dit keer van Sophie Wester: Een lege plek. Ik weet eigenlijk niet meer hoe ik bij deze titel kwam, maar ik vermoed dat hij op de tafel met nieuwe aanwinsten in de bibliotheek stond. Hieronder mijn review van Een lege plek van Sophie Wester. Een lege plek van…
Het was de titel die mijn aandacht trok, en me nieuwsgierig maakte: Fuck die rimpels. Daarom reserveerde ik dit boek in de bibliotheek. Inmiddels heb ik het uit! Hieronder mijn ervaringen met dit boek. Fuck die rimpels Fuck die rimpels is een verzameling columns van twee dames die de 50 gepasseerd zijn. Monika Bitte studeerde…
Als je van reality shows hoort waar kandidaten moeten survivalen, dan zul je vast het boek De laatste deelnemer kunnen waarderen. Want De laatste deelnemer van Alexandra Oliva gaat over zo’n reality show. Maar er gaat iets helemaal mis… De laatste deelnemer: waar gaat het over? De laatste deelnemer gaat over het reality programma In…
Ik denk dat ik op dezelfde boeken 'val' als jij; je schrijft vaak over een boek dat ik ook heb geleend bij de bieb. Ik vond dit ook wel een beetje een raar boek; toen ik bij het einde was heb ik nog een stuk teruggelezen omdat ik dacht dat ik iets gemist had. Wel een prima boek, maar je mist niks als je het niet leest, wat mij betreft.
Ik denk dat ik op dezelfde boeken 'val' als jij; je schrijft vaak over een boek dat ik ook heb geleend bij de bieb.
Ik vond dit ook wel een beetje een raar boek; toen ik bij het einde was heb ik nog een stuk teruggelezen omdat ik dacht dat ik iets gemist had.
Wel een prima boek, maar je mist niks als je het niet leest, wat mij betreft.
Ja, dat gevoel: 'Heb ik iets gemist' had ik ook Margreet!