Onze eindeloze dagen vond ik eerlijk gezegd een verhaal dat zich eindeloos langzaam ontvouwde.
Ik begon goed gemotiveerd te lezen, maar na een paar hoofdstukken begon ik meer te scannen om op tweederde toch maar weer gewoon verder te lezen.
Het geeft aan hoe ik het boek Eindeloze dagen van Claire Fuller ervaarde:
Van interessant en intrigerend tot saai tot weer interessant.
Waarbij ik het eind tot mijn eigen verrassing ronduit verontrustend vond.
Onze eindeloze dagen: waar gaat het over?
Onze eindeloze dagen wordt verteld vanuit het perspectief van Peggy. Als ze acht jaar oud is, neemt haar vader haar mee naar een hut ergens in een groot bos en zegt tegen haar dat de hele wereld is vergaan en dat zij als enige over zijn.
Wat volgt is een verhaal over hoe Peggy en haar vader overleven in de wildernis.
Dit verhaal wordt afgewisseld met het ‘nu’ in 1985, het jaar waarin Peggy terugkeert naar haar moeder. Zo weet je als lezer dat ze dus niet bij haar vader is gebleven.
Het verhaal ontvouwt zich langzaam vond ik. En eerlijk gezegd vond ik de eindeloze beschrijvingen van de omgeving in het bos best saai.
Onze eindeloze dagen: het einde maakt veel goed
Maar het eind van Onze eindeloze dagen maakt veel goed. Daar zit namelijk een twist in die ik beslist niet zag aankomen en die nog steeds aan mij knaagt. Het zit me niet lekker!
Ook krijg je dan als lezer eindelijk antwoord op de vraag hoe Peggy weer in de bewoonde wereld is terug gekomen en wat er met haar vader is gebeurd.
De cover bewijst dit boek geen dienst
De Nederlandse cover van Onze eindeloze dagen bewijst het boek geen dienst. Het lijkt net een zomerboek, of een boek voor op het strand. Maar daarvoor vind ik persoonlijk Onze eindeloze dagen een veel te donker verhaal.
Laat je dus niet misleiden door de cover.
Ik las dit boek in het Engels, en die cover is veel beter. Kijk maar:
Deze cover doet het verhaal wel recht!
Mijn conclusie over Onze eindeloze dagen
Eindeloze dagen is een goed geschreven boek met kwaliteit. Maar zelf vond ik het eerlijk gezegd vrij saai ondanks de intrigerende verhaallijn.
Het einde schudde me flink wakker, en maakt dat ik het boek met terugwerkende kracht toch goed vind.
Ik lees het geregeld in de kranten: steeds meer twintigers krijgen een burn-out. Zulke jonge mensen! Dan vraag je je toch af hoe dat komt. Hebben ze zo’n zwaar leven? Dus toen ik in de bibliotheek het boek Studente in vrije val van Susan Lenssinck tegenkwam nam ik het meteen mee. Want Susan is zo’n…
Explosieve kind R.W. Greene door Anoeska van Essen Gaat je kind door het lint als jullie niet zoals gepland naar de speeltuin gaan, maar thuisblijven omdat het regent? Elke dag dezelfde strijd als hij moet stoppen met tv kijken om te komen eten? Of vraagt de juf je regelmatig met een zorgelijk gezicht of ze…
Door de corona maatregelen kan ik helaas niet naar de bibliotheek, en zo kon het gebeuren dat ik op zoek ging naar boeken bij de online bibliotheek. Daar leende ik het eBook Oppassen van Annemarie Bon. Oppassen van Annemarie Bon In Oppassen van Annemarie Bon verdient tiener Mette bij, door zo nu en dan op…
Geen kind meer gaat over Anna. Haar zoon Dex wordt op een ochtend in de voorjaarsvakantie door twee agenten van zijn bed gelicht omdat er aangifte tegen hem is gedaan vanwege verkrachting. Opzet Geen kind meer Het boek is als volgt opgezet: Perspectief van Anna Perspectief meisjes die aangifte deden Tijdsprongen (Aargh) Door de tijdsprongen…
Blauw water vertelt het verhaal van twee vrouwen Lisa en Senta. Twee levens die elkaar even kruisen. Personages in Blauw water Lisa is de alleenstaande moeder van haar vijfjarige dochter Anouk, en Senta is getrouwd en moeder van drie kinderen. Dit klinkt allemaal huisje-boompje-beestje maar Lisa is de minnares van getrouwde Menno, die ook de…
Het leven is niet altijd makkelijk. Soms gebeuren er dingen waar je niet blij van wordt! Of juist dingen die je wel heel leuk vindt. In het boek In de voetsporen van de heldin geeft Edith de Wit je een methode om lijn te ontdekken in je leven. Ze geeft je als het ware een…
Ik denk dat ik op dezelfde boeken 'val' als jij; je schrijft vaak over een boek dat ik ook heb geleend bij de bieb. Ik vond dit ook wel een beetje een raar boek; toen ik bij het einde was heb ik nog een stuk teruggelezen omdat ik dacht dat ik iets gemist had. Wel een prima boek, maar je mist niks als je het niet leest, wat mij betreft.
Ik denk dat ik op dezelfde boeken 'val' als jij; je schrijft vaak over een boek dat ik ook heb geleend bij de bieb.
Ik vond dit ook wel een beetje een raar boek; toen ik bij het einde was heb ik nog een stuk teruggelezen omdat ik dacht dat ik iets gemist had.
Wel een prima boek, maar je mist niks als je het niet leest, wat mij betreft.
Ja, dat gevoel: 'Heb ik iets gemist' had ik ook Margreet!