In de bibliotheek nam ik het boek De zonde waard van Simone van der Vlugt mee. Hieronder mijn De zonde waard recensie!
De zonde waard van Simone van der Vlugt
Laat me beginnen met te zeggen dat ik het begin van dit boek geweldig vond. Mijn man zet me op zaterdag altijd af bij de bibliotheek en gaat dan onder andere kibbeling halen.
In de tussentijd haal ik dan boeken. Vaak ben ik sneller klaar dan mijn man, en dan ga ik alvast lezen in mijn boeken en tijdschriften.
Zo begon ik ook in De zonde waard.
En vanaf de eerste regel werd ik het verhaal ingetrokken! Sterker nog, op bladzijde twee was ik al zo bezorgd hoe dat moest aflopen dat mijn ogen in hun haast over de regels struikelden.
Kortom De zonde waar heeft een sterk begin.
De zonde waard recensie: het begin!
Hieronder het begin, dat ik dus heel goed vind:
'Het meisje ligt op de achterbank van de auto. Ze lijkt te slapen, maar er is iets vreemds aan haar houding. Iets onnatuurlijks. Het portier staat open. Er gaat een schok door Ella heen als ze ziet dat de polsen van het meisje vastgebonden zijn. Ze weet wie dit kind is: Demi Hulshof, vijf jaar oud.'
Vervolgens haalt Ella snel het meisje uit de auto en gaat ervandoor. Maar ze wordt gezien, en zo zit je als lezer meteen te nagelbijten of het haar lukt weg te komen.
De zonde waard: niets is wat het lijkt
Maar vervolgens doet Ella niet wat je als lezer verwacht. Ze gaat niet met het geredde meisje netjes naar de politie!
Huh?
Hoe zit dat dan?
En zo begint een spannend verhaal met een veel plot twists en verwikkelingen.
Toch vond ik het niet zo'n goed boek
Ondanks wat ik hierboven schrijf, vind ik het al met al toch niet zo'n goed boek. Het blijft allemaal toch wat oppervlakkig, en ik vind het ook gewoon niet zo goed geschreven. Een aantal keren dacht ik aan de vuistregel voor schrijvers:
'Show, don't tell'.
Ik vind dat Simone van der Vlugt te veel vertelt en te weinig laat 'zien'.
Je krijgt als lezer niet echt voeling met de karakters in het boek. Vervolgens haalt Simone van der Vlugt er halverwege ook nog het perspectief van een inspecteur bij! Ik houd helemaaaaal niet van boeken met een inspecteur in de hoofdrol.
Deze inspecteur heeft een dochter die aan de weeënremmers moet.
Ik vraag me nu nog steeds af waarom deze informatie wordt gegeven.
De zonde waard recensie van Lezer des Vaderlands
Hieronder de recensie van 'Lezer des Vaderlands! Hij begint met 'Het is allemaal een beetje veel.' En als je zijn opsomming van alle elementen in dit boek beluistert, dan is dat inderdaad wel zo!
Kijk maar:
Cultuur van Jehova's
Ontvoering
Wraak motief
Prille lesbische relatie
Gevangenisverleden
Ernstig ziek kind
Verkrachting
Naamwijzigingen
Erfenis
Bevalling
Ik moest lachen om hoe hij sommige dialogen nadoet.
De zonde waard recensie: conclusie
De zonde waard begint ijzersterk vind ik. Ook vind ik het vernuftig hoe Simone van der Vlugt haar verhaal ontvouwt. Er zitten echt verrassingen in.
Maar de oppervlakkigheid van de karakters en de schrijfstijl maken dat ik het geen geweldig boek vind.
Een jonge onderwijzers, een man met Asperger of PDD-NOS, en een kinderwens. Dat zijn de hoofdingrediënten van de literaire thriller 'Nr. 19'. Ik heb al menig thriller gelezen, maar Michèle van Rees wist me meermaals te verrassen! Hoewel ik in het eerste hoofdstuk even een sterk 'Witten Raven boekje' gevoel kreeg, weet van Rees de...
Waar de meeste momlit op 'hilarische' wijze de babytijd en eventueel de peutertijd beschrijft, vertelt Yolan Witholt in Het goede moeder gedoe ook over de tijden dat je kinderen gaan puberen en volwassen worden. Kortom: Yolan Witholt gaat verder waar de meeste momlit stopt. Daarbij spaart ze zichzelf niet. Ze laat zichzelf in al haar...
Het boek Het meisje met de halve ster van Judith Visser las ik naar aanleiding van een positieve recensie op een ander blog. Ik weet helaas niet meer welk blog. Maar blijkbaar was de recensie heel uitnodigend, want ik lees normaliter geen boeken over de Tweede Wereldoorlog. Toen ik het boek ophaalde in de bibliotheek...
Het is politiek incorrect om mensen in een hokje stoppen, of over één kam te scheren. Maar in Gekke wijven en andere types stoort Sylvia Witteman zich daar niet aan. Het boek bevat een verzameling columns van bepaalde types vrouwen, die humoristisch en wrang zijn in hun herkenbaarheid. Ze zijn eerder verschenen in de Linda....
Hieronder mijn review. Jullie zijn zelf gek van Sylvia Witteman Sylvia Witteman woont in Amsterdam, en ik krijg altijd de indruk dat ze net als Simon Carmiggelt door de stad wandelt, en haar observaties verwerkt in geestige columns. Behalve haar blik op de mensen en het leven in Amsterdam, schrijft Sylvia Witteman ook over haar...
'Van het één komt het ander,' is een bekend gezegde, en nergens wordt dit zo voortreffelijk beschreven als in het boek 'Een zomer zonder slaap' geschreven door Bram Dehouck. De komst van een paar windmolens leidt uiteindelijk tot een moord! Toen ik mijn kinderen vertelde over het verband tussen windmolens en een moord, keken ze...