|

Nothing to see here van Kevin Wilson

DoorNicole Orriëns



Nothing to see here van Kevin Wilson had een cliché boek kunnen zijn: een jonge vrouw wordt door haar rijke, mooiere en succesvollere vriendin gevraagd om haar een dienst te bewijzen. Die dienst blijkt te zijn: gouvernante worden van de twee kinderen uit eerste huwelijk van haar man.

Maar Nothing to see here is één van de leukste en meest bijzondere boeken die ik in lange tijd heb gelezen. En dat heeft twee redenen:

  • De kinderen waarop ze moet passen vliegen regelmatig spontaan in brand, en zijn daarna gewoon weer 'als nieuw'.
  • De geweldige schrijfstijl van Kevin Wilson. Op Wikipedia wordt zijn stijl omschreven als 'schuurt tegen het absurdistische aan.' 

Nothing to see here: het verhaal

Lillian groeit op in relatieve armoede met haar ongeïnteresseerde moeder. Maar Lillian kan goed leren, en ze gebruikt dat talent om te proberen te ontsnappen uit dit kansarme milieu. Zo komt ze terecht op een elitaire school, waar ze bevriend raakt met de rijke en mooie Madison.
Maar op een dag worden er drugs gevonden in Madisons kamer, en haar vader koopt de moeder van Lillian om, om te zeggen dat de drugs van Lillian zijn. En dat is het roemloze einde van Lillians schoolcarrière.
Lillian probeert hierna niet echt meer om wat van haar leven te maken. Ze heeft twee baantjes bij een supermarkt, en 'bestaat' vooral. Ze beschouwt zichzelf een loser en vindt dat eigenlijk wel best. De vriendschap met Madison blijft echter bestaan in de vorm van 5 brieven per jaar.

Brief van Madison

Maar dan krijg Lillian een onverwachte brief van Madison met het verzoek haar te bezoeken. Eenmaal daar vraagt Madison Lillian om gouvernante te worden van de twee kinderen uit het eerste huwelijk van haar man. Nadat Lillian heeft toegezegd, komt de aap uit de mouw:

Het zijn niet zo maar twee kinderen. Het zijn twee kinderen die regelmatig spontaan in brand vliegen.

Dit moet geheim blijven want Madisons man heeft grote ambities om misschien ooit president van Amerika te worden.

Lillian en de kinderen

De eerste ontmoeting tussen Lillian en de kinderen verloopt nou niet bepaald hoopgevend. Het meisje bijt haar stevig in de hand, en ze vliegen meteen al in de fik. Ondanks zichzelf blijft Lillian, en probeert er wat te maken. Langzaam maar zeker krijgen zij en de kinderen een band.

Waarom is Nothing to see here zo'n goed boek?

Met bovenstaande poging tot een korte samenvatting van het boek doe ik helaas totaal geen recht aan dit bijzondere boek.  Het boek is echt heel goed geschreven, en Kevin Wilson heeft Lillian eerlijk en pretentieloos gemaakt. Dat maakt haar heel menselijk. 
Haar gedachtengang is regelmatig onverwachts in haar egoïsme en laksheid, en toch is ze sympathiek.

Achterliggende thema's 

Afgezien van het bijzondere en sfeervolle verhaal zijn de thema's in Nothing to see here actueel en interessant. Zo gaat het over de betekenis van familie, en wat maakt dat je je verantwoordelijk voelt voor een ander? Het blijkt dat je ook zonder bloedband een familie kunt vormen.

Daarnaast kan het feit dat de kinderen spontaan in brand kunnen vliegen, vergeleken worden met een driftaanval. De verschijnselen lijken in ieder geval erg op elkaar!

Enkele van mijn favoriete passages uit Nothing to see here

Hieronder een aantal van de prachtige passages uit Nothing to see
  1. The radio played easy listening that made me want to slip into a hot bath and dream about killing everyone I knew.
  2. Als Lillian van Madison hoort dat de kinderen in brand vliegen: 'I was in shock, but the images felt easy in my brain, honestly. Children made of fire. That seemed like something I wanted to see.' 
  3. A lot of times when I think I'm being self-sufficient, I'm really just learning to live without the things that I need.
  4. This was how you did it, how you raised children. You built them a house that was impervious to danger and then you gave them every single thing that they could ever want, no matter how impossible. Why couldn't people figure this out? And then I realized they were still in their smoky clothes from the fire, and I felt lik a slob and an idiot and I had no idea how I'ld keep them alive. This was the wave of childcare, I supposed, real highs and lows.
  5. I'd still have the kids with me, and they still might catch on fire, but if they did, there'd be so much open space for me to run away and hide from the consequences.
  6. I didn't know if there was a way to say the word exam without it sounding creepy, but if there was, Carl had not found it.
  7. Bij de dokter met de twee kinderen: Say hello to Jasper for me,' he said waving. He was always such a wonderful patient I can't remember a time when he was sick.

Interview met Kevin Wilson

Hieronder een kort interview met Kevin Wilson over zijn boek.

Mijn conclusie over Nothing to see

Nothing to see here is origineel, goed geschreven en heel sfeervol. Ik kan dit boek van harte aanraden! 

Praktische informatie over Nothing to see here

Nothing to see here is voor 22,94 te koop bij bol.com.

Nicole Orriëns studeerde psychologie aan de Universiteit in Utrecht. Nu werkt ze alweer ruim 20 jaar als fulltime blogger. Dit is haar boekenblog!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *