Vreemden in de nacht, Judith Visser
Ik ben al niet zo'n fan van elk hoofdstuk een ander perspectief. Maar als elk hoofdstuk ook nog eens maximaal 3 bladzijden is, voelt het als lezer alsof je de horlepiep danst: van het ene op het andere been. Dat had ik bij Judith Vissers' boek Vreemden in de nacht Vreemden in de nacht: veelbelovend...